Van veel mensen krijg ik de vraag hoe ik paarden inzet als ik met teams werk. Ik heb wel een mooi voorbeeld van een team dat echt baat heeft gehad bij paardencoaching.
Een afgezette ring van 15 x 15 meter. Eén paard in de ring. Een team van 10 man uit de financiële sector, wat lacherig en in afwachting van wat er komen gaat. Voordat we starten met een oefening, leg ik altijd in grote lijnen uit wat coaching met paarden inhoudt. Enerzijds om duidelijkheid te scheppen over wat precies de bedoeling is, anderzijds om mensen op hun gemak te stellen. Tijdens de introductie kijk ik altijd goed naar de lichaamstaal van het paard. Ik laat mensen dan meestal mee-observeren: wat zien ze, wat valt op, wat laat het paard zien? Aan de hand van de observaties – variërend van puur objectief tot interpretaties van hoe het paard zich voelt- gaan we in gesprek over het natuurlijk gedrag van paarden. Vaak zie je dan dat mensen zich meer comfortabel gaan voelen, puur omdat ze beter begrijpen waarom een paard doet zoals hij doet. Het leuke is dat het spiegelen dan vaak al is begonnen. Doordat er meer rust en begrip is in de groep, krijgt het paard ook meer ontspanning en rust.
Ik geef het team de opdracht mee om met elkaar een kudde te vormen en het paard in beweging te krijgen. Dit mogen ze helemaal naar eigen inzicht doen. Direct vindt er overleg plaats: hoe gaan we dit doen? Er worden wat ideeën geopperd en na een kleine minuut wordt overgegaan op de uitvoering. De uitvoering gaat niet geheel vlekkeloos, het levert niet direct het gewenste resultaat op waarop onmiddellijk wordt overgegaan op een nieuwe strategie. Helaas, nog steeds niet het doel bereikt… Inmiddels is het team verdeeld geraakt, Jantje en Pietje staan aan de ene kant, en Karel en Marie aan de andere. Er wordt wel gecommuniceerd, maar meer dan het roepen naar elkaar wie het beste idee heeft, is het niet. En het paard, die staat erbij en kijkt ernaar… Volledig onduidelijk wat de bedoeling is.
Een mooi moment om tussenbeide te komen: wat gebeurt hier nu eigenlijk? Ik roep iedereen bij elkaar en ik laat het team benoemen wat ze hebben ervaren. Wat herkennen ze hier nu van vanuit de werksituatie? Er blijkt veel herkenning te zijn: ze gaan voor resultaat en zitten zich op volle kracht in om hun gezamenlijke doel te bereiken. Qua beleving spelen er veel verschillen: de een vindt dat ze een team zijn, de ander vindt dat iedereen zijn eigen werkwijze heeft en dat er helemaal geen team(gevoel) is. Nu dit is uitgesproken, komt het gesprek op gang en wordt tussen twee collega’s uitgesproken dat er irritatie onderling is. Een van de collega’s zou te veel de leidende rol op zich nemen terwijl ze niet de manager is van het team. Dit geeft wrijving bij de andere collega’s. Terwijl we met zijn allen in de kring staan te praten, zoekt het paard steeds meer toenadering. Het komt tussen de teamleden staan, in de kring, alsof het mee staat te luisteren. Vaak is dit het moment van verbinding, dat de kern wordt geraakt. Ik check bij het team of het ze is opgevallen dat het paard er bij is komen te staan. Wat betekent dit voor hen? En wat is er nu nodig om als team met elkaar te verbinden? Zodat het wel lukt om het gezamenlijke doel te bereiken, dat wat ze zo graag willen?
Voor dit team was het erg belangrijk om naar elkaar uit te spreken wie welke rol heeft als teamlid. Ook dat verwachtingen naar elkaar toe werden uitgesproken. En dat de formele manager de rol van manager ook echt ging pakken. Met deze inzichten ging het team verder aan de slag. Druk experimenterend is het hen uiteindelijk gelukt om met elkaar een kudde te vormen waarbij iedereen de juiste plek of positie innam. Het paard rende er met plezier omheen. Missie geslaagd.
